“АДОЛАТ, АДОЛАТ ва яна АДОЛАТ!”

2017 йил озодликка чиққанимдан кейин 4 ой ўтиб, ўша пайтларда халқ орасида шов-шувларга сабаб бўлган “президент портали” орқали президент Ш.Мирзиёев номига “илтимоснома” ёзиб жўнатдим.

Ўша “илтимоснома”да Ўзбекистон қонунларига зид равишда тортиб олинган мол-мулкимни (Тошкент шаҳридаги 4 хонали уй) қайтариб беришда амалий ёрдам беришини ҳамда ноҳақ айбланиб 18 йил умримни қамоқда ўтказганлигимни назарга олиб, мени тўла оқлашини (реабилитация қилишни) илтимос қилган эдим. Лекин, бу илтимосномага президент порталидан эмас, Тошкент вилоят судидан жавоб келди. Жавоб хатида шулар ёзилган:

“…Аниқланишича, жиноят ишлари бўйича Тошкент вилоят суди апелляция инстанциясининг 25.10.1999 йилдаги ажрими билан ўзгаришсиз қолдирилган Тошкент вилоят судининг 18.08.1999 йилдаги ҳукмига кўра, сиз ЖКнинг… моддаларига асосан мол-мулкингиз мусодара қилиниб 15 йилга озодликдан маҳрум қилингансиз…

Тошкент вилоят прокурори адлия маслаҳатчиси Ж.Б.Файзиев”.

Мен президентга уйим 1999 йилда эмас, 1994 йил бошида ҳеч қандай судсиз тортиб олинганини ёзган эдим, бу (ИАКнинг ибораси билан айтганда) “барака топгур” Ж.Б.Файзиев менга 1999 йил ҳақида ваъз ўқибди.

Ана шу жавоб хатидан сўнг Ш.Мирзиёевнинг устозидан ҳам ўзиб кетадиган шогирд эканлигига шубҳам қолмади.

Муҳаммад Бекжон