ГЎЗАЛСАН
Кун ханжари кўкдан ерга инганда,
Кунга қарши туққан ойи, гўзалсан!
Уста Жаъфар иши – қалқон, совути,
Исфахондан чиққан ёйи, гўзалсан!
Сочбоғинг учининг зардир ишваси,
Устидан йўл тушса, киндир – шеваси,
Оғзинг оби ҳаёт – Замзам чашмаси,
Жаннати Кавсарнинг лойи, гўзалсан!
Қизил десам, қизил, ол десам, олсан,
Ҳиндистонда шакар, Булғорда болсан,
Ишқ билан очилган гулсан, ҳилолсан,
Юсуф-Зулайхонинг тенги, гўзалсан!
Ҳар ким доно бўлса, унга “пир” дерлар,
“Дардли қулнинг дармонини бер”, дерлар,
“Қовуннинг сарасин шоқол ер” дерлар,
Иқболли банданинг пойи, гўзалсан.
Овозанг Чин-Мочин, тоғлар ошаси,
Сени кўрганларнинг ақли шошаси,
Ҳиндистоннинг зилол гавҳар шишаси,
Сураи чилимнинг нили, гўзалсан!
Махдумқули халқдан сирин гизласа,
Тишини синдиринг, ёлғон сўзласа,
Аввалда, охирда айём кўзласа,
Ғариб бечоранинг пойи, гўзалсан!
Пой – ҳаққи.
МАХДУМҚУЛИ
* * *
Туркманчадан Ислом Холбой ўзбекчалаштирди