Ёшлигимда жуда қизиқувчан бола бўлганман. Бувим билан черковга борар у ерда ҳам жуда қизиқувчан эдим. Черковдаги расмларни кўриб савол берар эдим:

– Нега ҳамма фаришталар оқ рангда, Исус ҳам оқ рангда қолган ҳамма ёмон нарсалар эса қора рангда.

– Агарда сен ёмон инсон бўлсанг Қора рўйҳатга тушасан ва ҳаттоки Иблис ҳам қора қизил рангда.

Ёвропаликлар бизни онгимизни бузишган. Аввалига бизни динимизни ўғирлашиб бизга ўзларининг исмларини беришган. Олтин медални ютганимдан сўнг Оқ танлиларни ўз ўрнига қўйиб қўяман деб ўйладим ва “DOWNTOWN” ресторанига кириб келдим. У ерда Қора танли инсон овқатлана олмас эди.

Олтин медал, Олимпия чемпиони ва мен бирон нима буюртма қилмоқчи эдим. Мен ҳаммаси жойида мен камбағал эмасман дедим лекин мени шундай бўлсада ресторандан хайдаб юборишди. Жуда ҳам ҳафа бўлдим бундан ва мен дарё қирғогига бориб Олтин медалимни сувга улоқтирдим.

Мен Муҳаммад Пайғамбар ва Ислом динида ирқчилик йўқлиги ҳақида эшитгандим. Кейин масжидга бордим оёқ кийимимни ечиб Масжид ичига ҳафа холатда кирдим. Ҳамма жим ўтирар намоз вақтини кутишар эди, мен уларни кузата бошладим.

Ўз кўзларимга ишонмадим Оқ танлилар Қора танлилар билан гаплашишар, бирга кулишар ва ибодат қилшар эди мен буни кўриб жуда ҳам қувондим. Мен Оқ танли қора танлини қучоқлаганини кўрдим ва бу мен учун чақмоқ зарбасидай бўлди. Мен уларни кузатаётганимда Имом келди ва Сени олдин бу ерда кўрмаган эдим дея сўз бошлади. Мен эса Мусулмон бўлшни хохлашимни айтдим ва Имом албатда ибодатдан сўнг деди.

Намоздан кейин у мени олдига чорладида ва “Тан оласанми сен, Аллоҳдан бошқа худо йўқ ва Муҳаммад (С.А.В) унинг қули ва расули” мен ҳа дедим қолганлар эса “АЛЛОҲУ АКБАР” дея қичқиришди. Мен йиғлаб юбораман дея ўйламагандим, кўпчилик ва ҳатто Имом ҳам йиғлаб юборди.

Мени табриклаб бағрларига босишди, исмимни Муҳаммадга алмаштирдим. Мен буюкликдан ҳам устун бўлдим ва ҳатто чемпион бўлганимда ҳам йиғламадим, лекин Мусулмон бўлган куним йиғлаб юбордим. Мен кўпроқ Мусулмонман боксчидан кўра”