Ўзбекистонда мустақилликдан кейинги иқтисодий қарор (ислоҳот)лар омадсиз эмас, нотўғри бўлган. Тўғри қарорлар умуман бўлмаган, десак, хато бўлади. Тўғри қарорлар ҳам бўлган. Лекин иқтисодиётга ҳисобот берадиган бўлсак… Масалан, Ўзбекистонда 1992 йилда (ЯИМ) киши бошига 600 долларга тўғри келган бўлса, Хитойда 300 доллар бўлган. Хитойда ҳозир (бу кўрсакич) 8 минг доллар, бизда эса 1,5 минг доллар. Биз улардан икки баробар бойроқ эдик. 28 йилда улардан тўрт баробар камбағал бўлдик.

Қозоғистондан атиги 50 фоиз камбағал эдик. Ҳозир тўрт баробар камбағалроқмиз. Яъни бизнинг бошланиш даражамиз ниҳоятда баланд бўлган ва хоҳлайсизми-йўқ, энг ёмон аҳволга келиб қолганмиз. Ҳозир 40 та энг камбағал мамлакатлар ичига кирамиз. Бу ёмон қарорлар (меваси) бўлмай, билмадим, яна нима дейиш мумкин?

Манба: azon.uz