Акром МАЛИК

РАМАЗОН КУНДАЛИГИ

ЎЛИК СЎЗЛАР НАФАС ОЛМАЙДИ
(Ўн иккинчи кун)

Одамларни яқиндан танимоқ натижасида, халқ ичида яшаш, турфа кишилар ила мулоқатда бўлиш руҳоний инсон учун қийинчиликка айланиб боради. Ўз нуқсонларингни бошқаларда ҳам кўриш азоби сабрингни нуратади.

Телевидение, радио, матбуот ва, шубҳасиз, виртуал саҳифалар турфа иддаолар ила тўлиб-тошган. Деярли ҳамма зоҳиран халқни яхшиликка даъват этади: кимдир динга, кимдир тафаккурга, кимдир эркка, кимдир ҳуқуққа чорлайди ва ҳоказо.

Бир кун давомида омма олдида эзгуликка қилинган чақириқлар ҳажмини ҳисобласак, жуда кўп саҳифаларга дуч келишимиз, эҳтимол.

Газета, журналлардаги минглаб мақолалар, видеотасвирдаги минглаб дақиқали филмьлар, амри-маъруфлар одамларга насиҳат қилишга йўналтирилган. Шунингдек, фаҳшга, ваҳшийликка, кўнгилхушликка чорловчи чиқишларнинг ҳадду адади кўринмайди.

Қизиғи, барча сўзлар ҳавога учади: одамлар ўша-ўша, уларнинг на ҳаракатлари, на сўзларида бир юксалиш кўрмайсан. Ҳамма ўз иши ила банд: ўғри эгрилигини, ёлғончи алдовини, қаллоб фирибини, золим зулмини тўхтатмайди. Нечук, қайноқ нутқлар, жўшқин даъватлардан бир ҳосил йўқ? Риёкорнинг риёси, мақтанчоқнинг мақтаниши шифо топмайди?

Бунинг икки сабаби бор:

Биринчи – минбардаги воиз, қалам тутган адиб ўз сўзининг ичида яшамайди. Уларнинг сўзлари олқиш учун лаблардан учиб, қулоқларга қўнади, қалбларга кирмайди ва вужудни ларзага солмайди. Уларнинг сўзлари ўлик, ўлик сўзлар нафас олмайди, нафас олмаган сўзлар эса қалбларни асло тирилтирмайди. Қалб тирилмаса, инсон ҳаётида маъно, ҳаловат пайдо бўлмайди. Бунга бир қанча мисоллар мавжуд, хусусан, қадимда улуғлар ўзи бажармаган ишни ўзгаларга буюрмас эдилар.

Иккинчи – атрофда бузуқликка чорловчиларнинг барчаси ўз даъватлари устида мустаҳкамдирлар.

Улар фаҳшга чақирарканлар, ўзлари фаҳш устидалар; покликка чорлаётганлар эса, минг афсус, поклик ичида эмаслар; ёлғон сўйланг дер экан, нотиқ фақат ёлғон сўйлайди; ростгўйлик ҳақида гапираркан, воиз умрида деярли ҳақни гапирмаган ва ҳоказо.

Агар олам икки қутбдан иборат бўлса, бу саҳнада манфий қутб ғолибдир.

Зийнат учун сўзни ўйнатувчилар ҳам, шуҳрат учун қалбни савдога қўйганлар бу ишларининг бадалини охиратда ўташлари шубҳасиздир.

Аллоҳ билан холи қолиб, Унга роз айтмаган, Унга холис юзланмаган ҳолда сўйланган каломда на хайр, на ҳикмат бор!

Аллоҳим, бизни кечир! Сўзларимизни амалларимизнинг нури эт, амалларимизни сўзларимиз соясида қолдирма!

2020 йил, 5 май.