Бераҳм дунёнинг совуқ тунида,
Шайтон васвасаси, дўзах кунида,
Оталар ўғилдан, қизлар онадан,
Хоҳлаб, хоҳламасдан кечган онида,
Ўлкага Озодлик карвони келди,
Мустақиллик – элнинг дармони келди.
Кимлар билди, буни, кимлар билмади,
Кимлар қувнаб дилдан, кимлар кулмади.
Сулув келинчакка куёв тополмай,
Юртни кезди руҳлар, бир дам тинмади.
Ҳар гўшада, қалблар армона келди,
Лойиқ ёр тополмай, фармона келди.
Дедилар: Водариғ, ҳасад ўчмайди,
Турналар сузилиб, саф-саф учмайди.
Ўзлигин танимай қолган бу элни,
Озодлик Ҳурлари, энди қучмайди.
Қабрида боболар, ларзона келди,
Чириган суяклар, қон-қона келди.
Элнинг ўзи топди, чўтир бир куёв,
Илғор ғояларга тиш қайраган ёв.
Элни эзар энди бу қўрқоқ-ботир,
Ўғлонларнинг бошин, кесар, беаёв.
Хабардан дарёлар, жунбушга келди,
Ҳайратдан тоғ-тошлар, ҳуш-тушга келди.
Ҳушига келмади, аммо бу миллат,
Юракка етганди, томирдан иллат.
Чимилдиққа солди, келинни чўтир,
Қўрқувдан тўкилди, бечора карахт.
Озодлик, Жаннатдан Қасрга келди,
Эркин ўғирлатди, Асрга келди.
Бераҳм дунёнинг совуқ тунида,
Шайтон васвасаси, дўзах кунида,
Гаровга олинди, Озодлик қуши,
Номи, Мустақиллик, заҳқум емиши.
Тарихда янги бир замона келди,
Эзгу ишлар, бундан, ёмона келди.
Достон, яна…
Бўйнимизга тош осдилар,
Сўнг, бошимиздан босдилар,
Ҳар сафар биз қайта ундик,
Кулиб боқди, даврон яна.
Тоққа чиқдик, бўри бўлдик,
Яйловларнинг зўри бўлдик,
Биз Аллоҳнинг қамчисимиз,
Ҳур туғилди, ўғлон яна.
Туғромизда Ашинамиз,
Бизлар Ғазна, Варахшамиз,
Кўҳна Урганч, Афшонамиз,
Афросиёб, Турон яна.
Ислом туғи қўлимизда,
Боғлар қурдик, йўлимизда,
Томларимиз юлдуз ўпди,
Унди ҳунар, иймон яна.
Босди фалокат лашкари,
Қул бўлди, пари-пайкари,
Қонли дарёлардан кечдик,
Бузилди, Турикистон яна.
Ғаним берди, Мустақиллик,
Лек қайтмади, оғзибирлик,
Ўлкамиздан қут, файз кетди,
Томошалар, достон яна.
Бошлади
Эрларда қолмади, ор билан номус,
Муллода тўғри сўз, ҳакимларда эс,
Тушовлаб, барчани минди бир иблис,
Аёллар кўчага чиқа бошлади.
Раҳбарлар, сўзига амал қилмади,
Қонунларни кимса, кўзга илмади,
Муфти савоб, гуноҳ ишни билмади,
Мусулмон масжиддан қоча бошлади.
Жаллобга айланди ғаддор замона,
Молу давлат боқди ўғри, ёмона,
Исломдан юз бурдик, қайси томона,
Дарёлар тескари оқа бошлади.
Қизларнинг йўқолди юздан ибоси,
Йигитларнинг кетди лафзи, вафоси,
Хотинларнинг ортиб, нафси ҳавоси,
Ётириб, эрларин боқа бошлади.
Ўзимизни санаб, Расул уммати,
Ошар кунда фасод ишнинг қиммати,
Шоҳларда қолмади ҳукми, ҳиммати,
Охиратни дўзах ёқа бошлади.
Ҳур туғилдим…
Ҳур туғилдим, ҳур юргайман,
Темурийлар шавкат-шаън,
Берунийлар қони менда,
Ўлмагайман, ҳеч қачон.
Туркистоннинг сийнасида,
Сурма кўзли булоқман,
Ўғузхоннинг зурёдидан,
Бир мужгон бир қароқман.
Чексиз само астарининг,
Мунажжими мен ўзим,
Дунё илму нужумининг,
Алжабри мен ўзим.
Балоларга кўксин тутган,
Мангбурун, мен бўламан,
Миллат тирик, мен тирикман,
У ўлган кун, ўламан.
САФО ТУРОН