Ҳамма шоирлар ҳам дунё граждани рутбасига кўтарилмайди. Турк шоири Нейзен Тевфиқ (1880-1953) нинг ижоди оддий турк сўзларидан тузилган. Унинг шеърларини ўқиб, ёнидан менсимай ўтишингиз мумкин: Нобел олган кўп шоирлрга маҳлиё бўлсангиз.

Ундаги жозиба, сеҳр оддий кундалик сўзларга илашиб олган. Дунё бизни кўп чиройли тузилган сўзлар билан шамғалат қилади.

Устоз Муҳаммад Солиҳга раҳмат, шоир Невзен Тевфиқ билан таништирди. Невзен Тевфиқ 1919 йилда “Ҳеч” номли шеърлар китобини нашр эттирган.

Шоир ҳеч қаерда ишламаган. Ёки қисқа муддатда ишлаган. Най чалган. Гоҳида концертлар берган. Фортепиано ижросида ҳам. 1950 йиллар атрофида иккита филъмда роль ҳам ўйнаган.

Унинг шеърлари билан қисқача танишарканман, ҳазрат Муҳаммаддур Расуллоҳнинг келажакдаги биродарларимни соғиндим ибораси, айнан Невзен Тевфиқга ҳам тегишли деган ўй ўтади. Зеро, бу шоир ҳам йўқликнинг чуқур номсиз зулматларига кирган. Унинг шеърлари, ҳаёт тарзи бу ҳақда тинмай гапиради.

Руҳлари шавққа тўлсин. Аллоҳ раҳмат қилсин!

***

Нейзен Тевфик: ВАТАННИ КЎРМАЙДИ

Hiçliktir asıl varlık, bilene,

Varlık dediğin bir hayal, görene.

Kibirle övünür insan bedeniyle,

Oysa ki bir avuç toprak, ölünce.

Dünya dediğin gölgeden ibaret,

Gölgeye sarılan kör, gerçeği göremez. –

—

Ҳечликтир асл борлиқ, билганга,

Борлиқ деганинг хаёл, кўрганга.

Инсонга тани кибрли овунчоқ,

Ҳолбуки, бир ҳовуч тупроқ, ўлганга.

Дунё деганинг соядан иборат,

Сояга ёпишган кўр, ватанни кўрмайди.

Murod Chovush