Ахмад Турон

(туркум)

7

Кўрса Юртбош Туркманбошини,

Чимирарди қовоқ қошини.

-Катта олар ўзин бу майда,

Мен қайдаю Туркманбош қайда.

Чиқишмади ўлганида ҳам,

Ҳамсояга қилмади мотам.

Гўё душман элат ўзаро,

Айро қардош миллатлар аро.

-Мен лидерман ичра бу макон,

Юртбошининг фикрида ҳap он.

Сезмагандай гўё хеч замон,

Қучоқ очиб кутар Нурсултон.

Юртбошининг ичи куяди,

Юракларин хасад ўяди.

Чегаралар ёпилар қат-қат,

Оддий халққа зиёни фақат.

-Тожик шохи бўлса ҳам кичик,

Нечун ҳамон юради тeтик.

Йўлларини беркитар таққа,

Қани менсиз борар қаёққа.

Дея унинг катта хавфи бор,

Чегарани қилар миназор.

Натижa – тинч ахоли ўлар,

Икки дўст эл паймони тўлар.

Aқaeвни назарга илмас,

Бир қўшнининг ўрнида билмас.

Халқин ўйлаб кетганда шартта,

Юртбош кулди – э ўзи “латта”.

“Латта” бўлмай ўз халқин отди,

Қўли қаро қонларга ботди.

Юртбошидан қўшнилар безган,

Жохиллигин ҳамма ҳам сезган.

Сўзда қўшни-амалда душман,

Зимдан бири-бирига кушан-

Да бўлгандай қилиш сиёсат,

Юртбошига азaлдан одат.

Натижa бул-юрт бўлмас обод,

Халқлар айро, вайрон иқтисод.

Мен Президент бўлганим куни,

Қўшниларга айтаман шуни:

-Миллатимиз азалий Турон,

Сувимиз бир замину замон.

Виза элга бўлмасин завол,

Юртимизга келинг бемалол.

Иқтисодлар бирга қурайлик,

Жaхон каби олға юрайлик.

Ҳамжихатлик бўлсин иқтидор,

Яратайлик умумий бозор.

Наф кўрсин халқ, ҳap оддий инсон,

Розимисиз, эй барча Турон.

8

Югуриб келар райис,

-Хоким келмоқда, улус.

Тоза бўлсин хамма жой,

Тайёрланг тушликка чой!

Хокимлар хам билади,

Маишатга келади.

Хеч ким халқни ўйламас,

Бу хақда зот сўйлaмас.

Неча юзлаб тафтишлар,

Гўёки қаттиқ ишлар.

Вилоятларга бориб,

Қолар ишратдан хориб.

Халқ айтолмайди бир сўз,

Хамма иш ёлғон, кўз-кўз.

Президент келмай бурун,

Тайёргарлик туну-кун.

Деворларни бўярлар,

Шиoрларни қўярлар.

СНБлар келади,

Минг мелиса елади.

Учрашувга хар инсон,

Текширилар хўб обдон.

Фақат “раxмат” денг шохга,

Йўқса тушасиз чохга.

Шундай ёлғон тўқилар,

Тўғри сўзлар бўғилар.

Бизда халқ шохига қул,

Шох учун ишлар нуқул.

Хокимни шох тайинлар,

Хоким танлар райислар.

Зўрлар зўрларни қўллар,

Бир бўлиб халқни хўрлар.

Президент бўлсам агар,

Халққа қиламан хабар.

Мен Сизга бош хизматкор.

Бутун давлат хам тайёр,

Сизга хизмат қилади,

Халқни Олий билади.

Депутат хисоб берсин,

Халқ айтса-тошин терсин.

Хокимни вилоятда,

Халқ сайласин албатта.

Бўлсин анча номзодлар,

Оқилу доно зотлар.

Бўлсин кўп учрашувлар,

Хам очиқ тортишувлар.

Эркин сайловда доим

Сўнгра сайлансин хоким.

Халқ фикри амал бўлсин,

Тўғри сўз тамал бўлсин,

Деб берар эдим фармон,

Розимисиз, эй Тyрон?

9

Элда эр бўлса қўрқоқ,

Аёл ахволи чатоқ.

Олими бўлса сохта,

Илму фанни кўр чохда.

Ёзувчи бўлса маддох,

Элнинг бағрин этар доғ.

Тўғриларни дер қора,

Разил пошшони – сара.

Халқини қилса хам хор,

Дер-шохимиздир сардор.

Оч қолса хам халойиқ,

Шохга дер мақтов лойиқ.

Гар халқ отиб қирилди,

Дер “кўпик сидирилди”.

Қайда бўлса қарамлик,

Барча ишда ғирромлик.

Шох, хоким бўлса нокас,

Юртга кўп етар шикаст.

Айтилмас тўғри сўзлар,

Барча тинчини кўзлар.

Орифлар сотқин бўлар,

Шоирин қалби ўлар.

Қаллоблик тўлиб тошар,

Зулм хаддидан ошар.

Зўрнинг ўйи-бўлса тўқ,

Зорлар билан иши йўқ.

Бахиллик одат бўлар,

Мехр бутунлай сўлар.

Бемехр эл- эл бўлмас,

Барча номард-эр бўлмас.

Номусин йиртар аёл,

Миллатга етар завол.

Ёшлар илмдан узоқ,

Барчага қорин-тузоқ.

Бир бор қорним тўйса дер,

Халқ тиланчи-бўлар ер.

Паймонаси тўлади,

Охир адо бўлади.

Президент бўлган куни,

Дейман бас қилинг буни.

Бошинг кўтаргил эй эл,

Мард бўлгин хар битта эр.

Юрт бўлса очиқ майдон,

Ёлғонлар келар қайдан.

Бошга қилич келса хам,

Тўғриликка бўл хамдам.

Қора-қора, оқни-оқ,

Денг охир кундай сўроқ.

Гар қилсам бир сохта иш,

Мени хам қилинг тафтиш.

Барчамиз xaм бир инсон,

Барчага тенгдир имкон.

Ёзувчи, арбоб, олим,

Хақиқат десин доим,

Деб берар эдим талқин,

Бир Оллохдан қўрқ халқим!

Бошлайлик хақгўй замон,Розимисиз, эй Турон?